بررسی جنبه های نظری و فلسفی آموزش ضمن خدمت و میزان انطباق آن با نظام تعلیم و تربیت اسلامی

تلاش برای آگاهی از میزان مطابقت جنبه های نظری و فلسفی آموزش ضمن خدمت که در حقیقت همان آموزش مداوم و مستمری است که معلمان طی کار و تدریس به آن نیازمندند با نظام تعلیم و تربیت اسلامی هدف اصلی رساله حاضر بوده است . بدین منظور محقق اهداف ، اصول و روشهای آموزش ضمن خدمت ، که جز مبانی فلسفی و فروض زیربنایی این نظام آموزشی ( آموزش ضمن خدمت ) به حساب می آیند، برای بررسی میزان انطباق آنها با معیارها و موازین تربیتی اسلام انتخاب کرده است . برای رسیدن به هدف فوق نخست مختصری از تاریخ آموزش و پرورش ایران ، کلیات و مبانی نظری و فلسفی آموزش ضمن خدمت و فلسفه تربیتی اسلام بجای پیشینه این تحقیق مورد تفحص قرار گرفته است . در بررسی های انجام شده مطابقت اهداف پنج گانه و اصول نه گانه نظام آموزش ضمن خدمت با معیارها و موازین تربیتی در اسلام مسلم شد. اما در بحث از روشها چنین نیست، آنچه که به اختصار می توان پیرامون روشها بیان داشت این است که روشهایی چون سخنرانی ، بحث گروهی ، کنفرانس ، آموزش مکاتبه ای و تعلیم و تعلم که از روشهای معمول و مقبول و مورد استفاده در نظام آموزش ضمن خدمت ایران و سایر کشورهای جهان به شمار می روند در نظام آموزشی اسلام نیز کاربرد فراوان دارد ولی روشهایی چون سمینار ، سمپوزیوم ، بازدیدهای علمی ، قضایای اداری ، تحرک مغزی ، شبیه سازی ، آموزش حساسیت و روش نمایشی به این دلیل که می توان گفت نسبتا جدید و بیشتر در این سیستمهای آموزشی کاربرد دارند هنوز جایگاه لازم و حرفه ای خود را در نظام تعلیم و تربیت اسلامی پیدا نکرده اند.